Naar inhoud

Eindelijk een sport waar Martin deel aan kan nemen.

Martin had altijd de wens om te sporten, net zoals zijn ouders, broers en zussen. Helaas was er weinig aanbod voor rolstoelgebonden kinderen in zijn buurt.

Maar toen begon de nieuwe sport Frame Schaatsen. Karin, zijn pleegmoeder, deelt enthousiast: "Hij was er dol op. Ondanks dat hij altijd in zijn rolstoel zit, kan hij nu het ijs op en schaatst hij er vrolijk op los."

"In ons gezinshuis met crisispleegzorg hebben we de zorg voor Martin op ons genomen toen hij nog een baby was, omdat zijn moeder niet voor hem kon zorgen," vertelt Karin. "Bij zijn geboorte was hij erg ziek. Men dacht dat hij ernstig beperkt zou zijn, misschien blind en volledig afhankelijk. Gelukkig viel dat mee. Hij heeft cerebrale parese en zit in een rolstoel, en zijn ontwikkeling loopt iets achter. Maar hij is een vrolijke jongen, vol levensvreugde. Elke dag begint en eindigt hij met een glimlach. Hij waardeert de kleine dingen in het leven, van tijd doorbrengen met anderen tot naar school gaan. Hij groeit op zijn eigen tempo, en we halen het beste uit hem. Hij heeft al veel meer bereikt dan ooit voorspeld was."

"We hechten veel waarde aan sport in ons gezin. Het is essentieel dat elk kind zijn eigen sportclub heeft, om te sporten en om andere kinderen te ontmoeten. We zijn een korfbalfamilie en hebben altijd gekorfbald, net als onze kinderen. Toen we pleegkinderen met een handicap kregen, hebben we zelfs een G-korfbalteam opgericht. Maar voor Martin is dat geen optie, aangezien hij niet kan lopen."

"Martin vergezelde ons altijd als we gingen sporten en had zelf ook grote interesse om actief deel te nemen. We hebben lang gezocht, maar voor rolstoelgebonden kinderen was er weinig aanbod in onze buurt. Het was ook lastig om dit in Martins schema te passen; hij volgt speciaal onderwijs en komt pas rond vier uur thuis met het taxibusje."

"Dankzij de suggestie van de fysiotherapeut om deel te nemen aan Frame Schaatsen, kreeg hij eindelijk die kans. Hij was er enthousiast over. Zelf had hij geen idee wat het precies inhield, omdat hij nog nooit op het ijs was geweest. Schaatsen leek voor hem geen optie in zijn rolstoel. Misschien had hij het alleen op televisie gezien. Maar hij was ontzettend blij dat er een sport was waar hij aan mee kon doen. Eindelijk iets waar hij actief aan deel kon nemen, en het paste goed in zijn schema omdat het op zondagochtend plaatsvond, dus makkelijk te combineren was met school."

Voor meer informatie klik hier